Twee weken na thuiskomst is het me eindelijk gelukt deze blogpost af te ronden. Voor zij die er naar vroegen en er geduldig hebben op zitten wachten – bij deze!
In deel 1 konden jullie eerder al lezen hoe je aan een dergelijk avontuur kan beginnen en wat het kostenplaatje ongeveer is – deze post zoomt dieper in op de route en bezienswaardigheden.
Dag 1 Amsterdam – Las Vegas
Onze vlucht begon fantastisch – Jacques viel in slaap tijdens het opstijgen en sliep vervolgens bijna 2u in de Stokke bedbox (foto 1). Fantastisch ding, hij sliep echt heel diep – wellicht omdat hij zo helemaal languit kon liggen. Ook ML en Mau zijn fan, die konden met de beentjes omhoog rusten/lezen/tv kijken. Iets na onze warme maaltijd werd hij wakker, net op tijd om mijn lemon cake nog af te snoepen. Opnieuw liet de bedbox toe dat hij zelf flink op de stoel kon blijven zitten en spelen omdat hij er niet uit kan vallen zo (alles is opgevuld). Maurice was zo lief om zijn stoel tijdens een groot deel van de vlucht af te staan en ging bij Fre op schoot (of bij meme/opa) (Jacques vliegt nog zonder stoel wegens <2jr). De cornetto waarmee ze als vieruurtje rondkwamen liet hij niet passeren en de pizza net voor we de landing inzetten ook niet. Hij had 2 zeer moeilijke uurtjes – ergens tussen de cornetto en de pizza. Hij wóu wel slapen maar het lukte niet; er was best veel kabaal, de suiker kickte in en ook algeheel excitement denk ik (there’s something in the air). Eens aangekomen in Vegas had hij uiteraard ook geen tijd meer om te slapen.. hij valt hier van de ene verbazing in de andere – maar wie niet in feite. Je denkt dat je alles al gezien hebt, en dan kom je in Las Vegas terecht. Voor ons een prima vertrekpunt voor de roadtrip, en voor Fre’s familie een must-see (wegens never seen before) maar meer is het ook niet.
Verblijf Las Vegas: Treasure Island (2 nachten)
Dag 2 Las Vegas
Onderstaande foto van Jacques in de minimeis draagzak vat 24u in Las Vegas eigenlijk perfect samen. Vegas is vegas, en staat voor ons mijlenver ver weg van het echte leven. We zouden ons de ganse dag kunnen omdraaien van verbazing. Verbazing over mensen die dag&nacht hun hebben en houden letterlijk verspelen aan één van de 10.000’en automaten die deze stad ‘rijk’ is, het plastic fantastic sfeertje (één grote kermis – ons nichtje van twee vroeg letterlijk of we in ‘plopland’ waren ?) en o-ve-ral roept verleiding: drank, drugs, geld, vrouwen die binnen die 10’ op je hotelkamer staan… kan allemaal hier ? Moet je het eens gezien hebben? Absoluut. Maar dagenlang houden wij het daar niet uit. We waren blij dat we na bekomen te zijn van onze jetlag (toch grotendeels) aan onze roadtrip konden beginnen.
Marie-Lou probeert in Vegas het hoofd koel te houden.
Papa helpt daar graag bij en broer en meme kijken bedeesd toe 😉
Dag 3 Las Vegas – St George
Na het uitchecken namen we een taxi naar de luchthaven – waar onze huurauto op ons wachtte. Ik zei het eerder al, we huurden onze auto bij alamo – oa. wegens goede ervaring de vorige keer, en ook deze keer bleek het personeel erg behulpzaam. We kregen een auto toegewezen maar bij het uitchecken bleek dat hij te weinig kilometers op de teller had om helemaal naar Californië te mogen rijden (hij had er 7 en het moesten er minimaal 5000 zijn ;-)). Eén uur en veel vijven en zessen later kregen we een gelijkaardige auto, en een mooie tegemoetkoming voor het lange wachten. Het avontuur kon beginnen!
Onze eerste tussenstop bevond zich op 60 mile (zo’n kleine 100km) van Vegas: Valley of Fire. Wat kleiner en vrij onbekend bij het grote publiek, maar qua schoonheid doet dit zeker niet onder voor de grotere drukbezochte nationale parken. We waren er -door de issues met onze huurauto- pas in de late voormiddag en zijn dus wegens smoorheet (45°C) niet te lang gebleven met de kleintjes. Maar hoe adembenemend mooi was het daar! En die wegen er naartoe …
We reden vervolgens door een stukje Arizona naar Utah, met een erg mooi en zeer wisselend landschap – van rode rotsen over cactussen naar steppe. Elke kilometer is genieten.
Daar aangekomen reden we naar ons appartement voor 2 nachten – een ruim en mooi appartement met alles erop en eraan – gevonden via booking. Een ideale uitvalsbasis om Bryce Canyon en (vooral) Zion National Park te bezoeken.
Verblijf St George: Castaway Cove Estancia (2 nachten)
Nog een aanrader in deze regio is Majestic view lodge. Hier verbleven wij met ons drietjes in 2012 maar die was helaas voor nu al helemaal volzet. Eén jaar op voorhand blijkt hier niet genoeg, het feit dat je midden in Zion logeert zit daar wss voor iets tussen ?
Dag 4 Zion National Park
Zion was prachtig in 2012 en uiteraard was dat nu niet anders. We kozen voor de Pa’rus trial oa. voor de goede toegankelijkheid met buggy. Een prachtige trail, met veel mogelijkheden tot pootje baden in de rivier + als bonus: één waterval. Jacques werd ziek na de lunch waardoor we vervroegd terugkeerden naar ons appartement.
Dag 5 Bryce Canyon – Page/Lake Powell
Normaal stond Bryce Canyon op de planning voor vandaag (als één van de hoogtepunten van de reis) maar omwille van het ziek zijn van Jacques hebben wij dat laten varen. Het was immers een flinke detour op weg naar Page (reken 2u omrijden) en hoewel het dat méér dan waard is wil je een ziek kind zo ver niet drijven. Gelukkig zagen wij het in 2012 al – en krijgen we zeker nog eens die kans. De rest van ons reisgezelschap was laaiend enthousiast. Je zou voor minder. Neem zeker “the theatre” mee (via bijv. Queen’s Garden Trail en/of Sunset point).
Als troostprijs (vooral voor de oudste kindjes) stopten wij alvorens naar Page af te zakken nog bij de Johnson dino farm (in St George). In 2000 vond men daar bij toeval dinosporen die bijna 200 miljoen jaar oud zijn. De natte droom van menig archeoloog ?
En eerlijk, wij vonden dat zelf ook super – en de kinderen uiteraard helemaal. Marie-Lou en Maurice moesten een 10tal vraagjes beantwoorden en als alle antwoorden juist waren mochten ze een kadootje kiezen. Super leerrijk ingestoken daar!
De rit naar Page ging door Zion national park – nadeel is dat het daardoor wat langer duurde (gekronkel door de bergen), maar wat een machtige views krijg je onderweg voorgeschoteld. Je komt door Kanab, wat ook een mooie stad lijkt en rijdt zo door naar Page (in de staat Arizona).
We namen nog een frisse duik in het zwembad van ons hotel en gingen heerlijk dineren bij ‘Bonkers’ – door tripadvisor als 1 vd beste restaurants in Page bestempeld. Jacques vloog aan de kipnuggets, dus die maag leek weer helemaal bekomen 😉
Verblijf: Best Western Plus at Lake Powell (3 nachten) – het enige hotel dat we niet opnieuw zouden nemen. De kamers waren erg verouderd, het rook er niet fris en ik vond de service ook te wensen over laten. Verder wel een leuk zwembad, en een ideale uitvalsbasis om Page te bezoeken.
Dag 6 – Page/Lake Powell: Horseshoe bend/glen canyon dam
Onze eerste dag in Page kozen we voor een bezoek aan horseshoe bend en op enkele kilometer daarvan, de Glen Canyon dam. Eén tip: vertrek op tijd ‘s ochtends – niet enkel owv de drukte maar vooral owv de temperatuur daar en de toch wel flink wandeling er naartoe (zandweg, stevig omhoog). Wat je dan te zien krijgt is met geen woorden te beschrijven: een hoefijzervormige meander van de Colorado rivier. Prachtig!
Beide zijn te vinden op ongeveer 6km ten Zuiden van Page – dus wel vlakbij, dat scheelt om er vroeg te geraken.
Dag 7 – Page/Lake Powell: Antelope canyon (higher)
Enkele maanden voor onze trip reserveerden we onze guided tour in (upper) Antelope canyon. We hoorden links en rechts dat je dit beter op voorhand kon doen, ook omdat we natuurlijk in totaal met zen 10’en waren. Achteraf bekeken good call, het was er megadruk! We kozen voor het tijdslot om 12.30u – omdat de lichtinval in de canyon dan het schoonst is. Bekijk de foto’s en oordeel zelf – dit was werkelijk één van de hoogtepunten van onze reis. Machtig gewoon, ook wetende dat ook hier enkel de natuur dit verwezenlijkt heeft zorgt sowieso voor kippenvel ter plaatse! De rit er naartoe duurde zo’n 10 minuutjes met Jeeps – was verder allemaal heel goed (té goed = Amerikaans?) georganiseerd. Reken een tweetal uren voor de uitstap zelf.
Dag 8 – Page/Lake Powell: Adventure cruise boottocht
Onze laatste dag in Page wilden we doorbrengen op Lake Powell. We boekten ter plekke (online) een boottocht via Lake Powell boattours. Allemaal prima geregeld. Je betaalt wel wat (zeker met zn vijven) maar het is absoluut de moeite! Lake Powell is een gigantisch stuwmeer dat is ontstaan door de aanleg van de Glen Canyon Dam. De dam en het groenblauwe meer liggen in het noordwesten van het Navajo-reservaat (Indianen). De kustlijn van Lake Powell is meer dan 3000 kilometer = langer dan de hele Amerikaanse westkust! Het meer wordt omsloten door zandstranden en rode rotsen. Het uitzicht vanop het water was adembenemend. Op de boot is alles voorzien: gratis koffie, lemonade, water.. en je kan er snacks kopen. Verder is het heerlijk genieten van de zalige tocht en het zalige weer. Ondanks het feit dat twee van de 10 vaak zeeziek worden, bleef het hier heel beperkt – je kan kiezen boven op het dek (in de volle zon) of binnen in de airco.. de combinatie van beide bleek perfect.
Na onze boottocht reden we vanuit Page door naar Kayenta waar we daags nadien Monument Valley zouden bezoeken.
Verblijf Kayenta: Monument Valley Inn (1 nacht)
Dag 8 – Kayenta: Monument valley
We reden ‘s ochtends van ons hotel naar Monument valley. Je moet toch 1-1.5u rekenen. Je kan ook dichterbij logeren, maar veel opties waren er niet meer toen wij een half jaar op voorhand wilden boeken. Op voorhand lazen we wat de opties waren om monument valley ten volle te ontdekken. Velen waagden zich eraan met de huurwagen, andere namen een gids. Toen we de wegen en vooral de toestand ervan te zien kregen ter plaatse was het een no-brainer: dit zouden we met één van de locals doen. Alamo zou namelijk niet lachen als we daar schade zouden oplopen. Dan konden we fluiten naar onze full coverage, sowieso. Ik kan hier kort zijn: het was één van mooiste uitstappen ooit. Het ganse pakket: de rit, de indiaan die ons vertelde over het hoe/waarom van MV… de natuur, de geluiden, de geuren. In het kort: desolate woestijnlandschappen en waanzinnig mooie rotspartijen – dat is wat er achterblijft van de eindeloze erosie door water, wind en ijs zo’n 65 miljoen jaren geleden. Ik werd en word daar heel erg nederig van. De natuur zal altijd baas blijven, zoveel is duidelijk. Onze gids was een rasechte navajo indiaan – hij vertelde ons hoe men moest vechten ‘tegen het systeem’ om de authenticiteit van dit stuk natuur te mogen behouden. Hij vertelde ons ook hoe men in de 19e eeuw vrouwen en kinderen achterliet om te vluchten – te voet naar Mexico. Hij werd er zelfs emotioneel van, zo sterk raakte het hem nog. Marie-Lou kreeg er stukken van mee en zei eens we terug in de jeep zaten ‘amai mama, das wel heel erg allemaal.. en dan zeuren wij over zo’n onnozele dingen zoals slechte wifi’ (in de Best Western in Page ahum). We reizen ook om over onszelf wat te leren, nietwaar?
In de namiddag reden we door naar Sedona. Een fantastisch mooie rit door oak creek. Wij beleefden het voornamelijk vanuit de auto maar het is de natuur zoals je hem wilt..een combinatie van rotsen, bergen, stromende watervalletjes en (van horen zeggen) wandelroutes die goed te doen zijn. Sedona is een supercharmant stadje met een prachtig zicht over de red rock mountains. Het zicht vanuit ons hotel/het zwembad was adembenemend mooi. Nette kamers en een prima service. Qua uitzicht de absolute topper van de vakantie!
Verblijf Sedona: Cedars Resort (1 nacht)
Wat ook geweldig is hier (van horen zeggen, en te zien in het voorbij rijden) is Slide rock state park – een uit de natuur geheven glijbaan. Wij hadden dit keer geen tijd, maar volgende keer stoppen we hier zeker!
Dag 9 – Sedona – Palm Springs
Normaal zouden we dus slide rock state park vanochtend bezoeken maar omdat er nog een stevige tocht richting Palm Springs op de planning stond (het langste stuk rijden van onze reis) besloten we toch na het ontbijt al door te rijden. 550km oftewel 6u rijden vanuit Arizona naar California.
Nog even ivm tussenstops vanuit Page/MV naar pakweg LA: er zijn verschillende opties maar weinig ‘hoogvliegers’ qua must see’s. Bedrock en Prescott zijn bijvoorbeeld leuke stadjes maar er is heel weinig te zien. We kozen voor Sedona door een tip die we kregen en god damn ik had daar gerust nog wat langer kunnen blijven – echt een superleuke vibe, magnifieke uitzichten, leuke winkeltjes en lekkere resto’s.
Verblijf Palm Springs: Huis op de Avenue Herrera in La Quinta nabij Palm Springs (3 nachten via Airbnb)
Dag 10 – 11- 12: Palm Springs
Ondertussen aangekomen op ongeveer het midden van onze reis besloten we om enkele rustdagen in te lassen. Lees: boekjes lezen, zwemmen, dutjes doen, ons echte Amerikanen wanen in onze casa temidden Palm Springs, en lekker koken (gezond eten blijft een dingetje in de States).
Missie geslaagd! We slaagden erin te bekomen van alle indrukken en maakten plaats voor al het moois wat nog zou komen tijdens deel 2 van de reis.
Van Palm Springs zelf moet je je niet teveel voorstellen – het is ideaal om lekker niks te doen maar écht veel is er (down town tenminste) niet te zien. Tenzij je van de Benidorm vibe houdt.
Dag 13 – Palm springs – Anaheim (nabij LA) via Yoshua tree NP
Na 3 daagjes rusten reden we door richting Anaheim waar we ons de volgende dag in de magische wereld van Disney zouden begeven.
We maakten nog een tussenstop (kleine detour) in Yoshua tree NP en kunnen dat iedereen aanraden. Je weet wel, dat park met die gekken grote planten (Yucca’s en cactus-achtigen), gekend vanuit oa. Breaking bad. Probeer zeker Skull Rock en Hidden Valley Trail te doen! Na Joshua reden we op aanraden van een aantal mensen nog langs Pioneertown (vlakbij). Dit dorpje werd ooit als filmdecor gebouwd (jaren ’40) en deed dienst als opnamelocatie van diverse westernfilms. Het is een heel verzorgde en mooie locatie waar je wat nationale productjes kan kopen. De toegang is gratis en er is een klein cafétje/saloon/eettent. Niet skippen!
Verblijf Anaheim: Kings Inn Anaheim at The Park (1 nacht) – op wandelafstand van Disney (ongeveer 10 minuten + zo bypass je dus het betalen van parking aangezien je tot de avond van vertrek je auto gratis (!) op de parking van het hotel mag laten staan).
Dag 14 – Anaheim: Disneyland
Een dagje disneyland kon natuurlijk met 4 kindjes niet ontbreken. Let op: Disneyland is hier nog duurder dan bij ons in Europa – ik geloof dat wij voor ons 4 (Jacques is nog gratis) zo’n 800eur neertelden voor één dag toegang tot één park. Of het het écht waard is vind ik objectief gezien moeilijk, het is en blijft een pretpark.. maar: je kinderen doodgelukkig zien is onbetaalbaar, nee?
Aangezien we op maandag het park bezochten viel het qua drukte mee (dixit iemand van het park). Het was wat ons betreft toch stevig druk, maar we konden alles doen wat we op voorhand gepland hadden! Marie-Lou en Maurice gingen zelfs in space mountain! Ze zijn officieel grotere waaghalzen dan hun moeder 😉
‘s Avonds reden we moe maar voldaan naar Los Angeles waar we de volgende 2 nachten zouden verblijven.
Verblijf Los Angeles: The Dixie Hollywood (2 nachten)
Dag 15 – Los Angeles
We bezochten de gekende must see’s: hollywood boulevard (met de sterren = Walk of fame), Marie-Lou haar droom werd werkelijkheid (ze kocht een Hard Rock pull in Hollywood), en we deden wat tochtjes in Beverly Hills (lees: we gingen wat sterrenhuizen spotten oa. dat van “ons Astrid” en dat van “Leo Di Caprio”). Heel veel heeft LA niet te bieden vind ik – het is vooral een grote drukke stad met weinig ziel (maar dat is onze mening).
Dag 16 – Los Angeles – Fresno
We reden van Hollywood naar Fresno en besloten om daar de Zoo te gaan bezoeken. Een typische zoo, zoals wij ze thuis kennen, met een mooie varieteit aan dieren en een Dino expositie (tijdelijk). Er was ook een leuk stuk met water waar de kinderen zich effe konden uitleven en verfrissen – en dat was nodig want de temperatuur brak weer alle records. ‘s Avonds reden we naar een huis wat we opnieuw vonden via AIRBNB. Heel fijn, schoon en ruim huis met alles erop en eraan. De kinderen zwommen tot in de late uurtjes, en wij genoten van een heerlijke BBQ.
Dag 17 – Fresno – Sequoia NP – Mariposa (nabij Yosemite)
‘s Ochtends vertrokken we naar onze volgende bestemming: Mariposa. Van hieruit zouden we Yosemite national park gaan verkennen. Vooraleer we die richting uitreden gingen we naar Sequioa national park, je weet wel, dat park met die eeuwenoude gigantische bomen (“sequoias” dus he) waaronder de “General Sherman”. Naast de gids in monument valley, de beste zet van onze reis. Wat een fantastisch park is het! Een flinke rit er naartoe (met echt te veel haarspeldbochten dan velen van onze maag lief was), maar het uitzicht onderweg en vooral bij aankomst maakte alles weer goed. De lucht die je daar inademt is echt van de beste kwaliteit, er heerst een aangename temperatuur en met een beetje geluk kan je een beer (of 2) spotten. Geen beren voor ons, toch niet buiten (in ons huis namelijk wel!) – wel dit:
Beloof me, als je daar in de buurt bent, dat je Sequoia niet overslaat!
Verblijf: Huis “Early manor” (2 nachten via Airbnb) – fantastisch huis was het, erg charmant en midden in “the woods”.
Dag 18 – Yosemite
Vanuit Mariposa is het ongeveer een uurtje rijden naar Yosemite NP. Ik val in herhaling maar toch: probeer op tijd in het park te arriveren. Ik las en hoorde horrorverhalen over mensen die uren moesten aanschuiven om het park in te kunnen en die ondanks dat nog steeds geen parking vonden. Dus, wij smeerden al vroeg onze pistoletjes en trokken erop uit. Ik geloof dat we om 8u in Yosemite stonden. En wat we daar te zien kregen was opnieuw wondermooi.
‘s Middags deden we een picknick aan El Capitan, je weetwel, de rots die Tom Waes ooit beklom in enkele dagen. Dat was waanzin… wat nog meer waanzin is, is dat één of andere Amerikaan dat ooit deed zonder enige bescherming (geen schrijffout) en met zijn blote handen (als je me niet gelooft, ga hier maar eens lezen, of bekijk de documentaire via National Geographic).
Wij bleven lekker met onze voetjes op de grond, en genoten oa. van: El Capitan, Half Dome, Bridalveil fall en Glacier point. Eén voor één aanraders!
Volgende keer als we gaan blijven we hier langer en proberen we in het park te logeren. Ik zag dat sommige hotels in het park de mogelijkheid bieden om met van die banden de rivier af te glijden, hoe leuk is dat met iets grotere kinderen? Oh ja, en midden in Yosemite is er ook een klein kerkje, waar je dus kan trouwen… geef toe, mooier en origineler dan in pakweg Vegas, nee?
Dag 19 – Mariposa – San Francisco
We vertrokken ‘s ochtends vroeg richting San Francisco waar we onze auto zouden afleveren aan de luchthaven. Onderweg was het best druk waardoor Fre er pas rond 14u in slaagde ons aan het hotel af te zetten en vervolgens richting airport reed om de wagen in te leveren. Rijden down town San Francisco is geen kadootje, maar het kan. Misschien hadden we achteraf bekeken beter gekozen voor een drop-off down town, maar zoals eerder vermeld kwam dat een stuk duurder uit.
Verblijf: Hotel Beresford Arms (3 nachten) – hotels in San Francisco is een dingetje, op het vlak van prijs/kwaliteit dan toch. We hebben er lang over gedaan maar zijn uiteindelijk heel blij met onze keuze – op een steenworp van Union Square, en qua prijs/kwaliteit echt bij de betere in de stad + gratis ontbijt! (vrij uniek in de US)
Dag 20 – San Francisco – Alcatraz
We stapten ‘s ochtends na het ontbijt richting Fishermans warf, zonder twijfel één van de plaatsen met de leukste vibe in heel San Francisco. Om 13u zouden we de boot nemen (vanuit Pier 33) naar “The Rock”, maar daarover straks meer. We hadden dus nog tijd om gezellig wat te kuieren in de straatjes en stootten op een parel uit de geschiedenis, nl. de SS Jeremiah O Brien. Dit schip is één van de twee overgebleven “Liberty” schepen uit de Tweede Wereldoorlog. En ik ben echt totaal geen geschiedenis-fan, maar dit vond -ook ik- super superleuk om te doen! De Jeremiah O’Brien is nu een museumschip geworden en dus doorlopend open voor bezoek. Het is te vinden bij het San Francisco Maritime Park; op Pier 45. Het schip is supergoed onderhouden, en bijna alle ruimten, waaronder de machinekamer en de brug zijn open voor bezoek. Ohja, in de machinekamer van deze boot werd ook het gelijknamige stuk in de Titanic opgenomen.. Er is een klein winkeltje aan boord (souvenirs en drankjes) en een prachtige maquette van de landing in Normandië. Kippenvel, alweer! Meer info vind je hier.
We gingen lunchen vlakbij het vertrekpunt van onze boot naar Alcatraz op Pier 33. Als je van vis- en schelpdieren houdt, neem dan zeker de lokale specialiteit, nl. de clam chowder. Deze soep wordt opgediend in een grote uitgeholde broodbol van zuurdeeg. Je hebt ook varianten, met tomatensoep – voor de niet-vislovers 😉 Sla zeker “boudin” niet over, deze keten vind je in heel San Francisco, ze hebben de beste tomatensoep/brood!
Aan Alcatraz kan ik een volledige blogpost wijden, maar wat ons betreft staat deze uitstap op één van onze ganse roadtrip. Dat zegt genoeg denk ik. Het is heel overweldigend om door de verschillende compartimenten te lopen, en het verhaal te horen door je audio guide (tip: ze bestaan in het NL maar neem toch de ENG versie, dan heb je de stemmen/getuigenissen van ex-gevangenen). De kinderen namen uiteraard wel de NL gids. Marie-Lou was de ganse wandeling super geboeid door alles wat er gezegd werd en de dag dat we terug in België waren bekeken we de film “Escape from Alcatraz” op Netflix. Ook de andere documentaires werden door ons verslonden, dus of het indruk maakte: absoluut. Vergeet niet de tour op voorhand te boeken. Als je het niet doet, grijp je er sowieso naast (been there…)! Ik geloof dat wij 3 maanden op voorhand boekten via hier, maar hou het online wat in het oog zou ik zeggen.
Dag 21 – San Francisco – downtown strollin’ and shoppin’
Om af te sluiten gingen we voor een laatste “allesmagniksmoet-dag”. We sliepen uit, genoten van een heerlijk lange wandeling door San Fran en gaven ons over aan de verschillende shops die ons naar binnen riepen. We kochten nieuwe schoenen voor ML en M, ook nog wat souvenirs en maakten onze koffers om de volgende ochtend richting België te vertrekken….
Dag 22: Vertrek om 14u lokale tijd (23u in België) en aankomst daags nadien om 9u15 in Schiphol. Moe maar enorm gelukkig dat we zo’n mooie tijd samen hadden!
Ik mocht van velen onder jullie al horen dat:
– er ook een rekening werd geopend om te sparen voor zo’n US reis
– jullie er door ons eindelijk in geslaagd zijn manlief te overtuigen om met de kinderen dergelijke trip te ondernemen
– het lukte om jezelf te overtuigen om -ondanks het feit dat US niet altijd even aanlokkelijk lijkt- toch de Zuidwest kust op de bucketlist te zetten
– jullie concreet volgend jaar gaan! Top is dat!
– …
Ik kan alleen maar blij en dankbaar zijn voor dergelijke echo’s. Voor de instagram- en facebook volgers onder jullie: dank voor alle talrijke lieve woorden, oprechte vragen en privé berichtjes – het was een genoegen om jullie een beetje met ons te laten meereizen!
Als jullie nog meer concrete vragen hebben rond uitstappen, hotels, … aarzel niet om ze te stellen. Wij helpen graag!